Główna myśl Rilkego: jeśli chcemy doświadczać świata w sposób niezapośredniczony, musimy bazować na empatii ze zwierzętami („To, co jest na zewnątrz, poznajemy jedynie z oblicza zwierzęcia; bo już małe dziecko odwracamy i zmuszamy, by wstecz widziało formę [Gestaltung], nie otwarte [das Offne], które w wizji zwierzęcia jest tak głębokie” - fragment Elegii ósmej w dosłownym tłumaczeniu J.M. Coetzee’ego, polski przekład.)
I w przekładzie Adama Pomorskiego:
[…]
Stworzenie widzi wszystkimi oczyma
otwarty świat. Jedynie nasze oczy,
jak wywrócone, są stworzeniu niby
sidła stawiane u wolnego wyjścia.
Co j e s t na zewnątrz, wiemy tylko z twarzy
zwierzęcej; już na dziecku wymuszamy,
że swym na opak wywróconym okiem
widzi ukształtowanie, nie otwartość
świata, w zwierzęcym tak głęboką wzroku.
[…]
Elegia ósma [w: Elegie duińskie]
Der Panther
**********************************************************
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz